Twenten (groot) op de Noordshow 2015

Inleiding

De laatste jaren is de keurstok door ondergetekende kritisch gehanteerd en dat heeft het voordeel dat je stuurt richting aandacht en perfectie op alle onderdelen. Fokkers zijn hierdoor weleens teleurgesteld want je hoopt toch op een hoog predicaat. De vraag is of je mensen helpt in een goede richting als je te hoge predicaten geeft? Waarom zou je gericht fokken op verbetering als alles al Zeer Goed is volgens de keurmeester?
Ik vraag me wel eens af of iedereen thuis een standaard heeft en de wensen rond ras en kleurslagen echt diepgaand bestudeerd? Eerlijk gezegd vermoed ik niet dat iedereen weet wat de raseigenschappen naast kleurslagen zijn en wanneer je een dier maar beter thuis kunt laten. Meedoen is belangrijker dan winnen is wellicht de motivatie en ik stel daar tegenover dat het zonde van het inschrijfgeld is. Zilverpatrijshennen met roest in het wit van de kop, beschadigde rugveren, borstkleur niet zalmkleuring en met een meelkleurige brede zoom om de borstveer. Daar wordt je als ambterend keurmeester niet blij van.
Bij aanwezigheid 58 vogels hoef je gelukkig niet met fluwelen handschoenen te keuren. Er zijn een aantal hanen en één hen gewogen, één haan was 600 gram te zwaar en de hen 500 gram te licht en dat dat is in beide gevallen te veel afwijkend van de standaard gewichten. De bouw is dan ofwel te fors ofwel veel te fijn/iel.
Per dier kom ik er niet op terug maar in het algemeen stel ik dat de types wel meevallen maar er mogen bij de meeste vogels meer schouders op en beter zichtbare dijen vooral bij de hennen. Kortom de stelling ruim middelhoog met een aflopende ruglijn bij de hanen en de hennen redelijk vlak. De fraaie dieren geëxposeerd tijdens de Noordshow hebben deze kwaliteiten naast fraaie brede, korte koppen met wenkbrauwen en vlakke halvemaanvormige kinlellen plus uiteraard een mooie kam met uiterst fijn werk.
Het was dan ook niet moeilijk deze keer de besten eruit te halen want het is veel lastiger als alles dicht bij elkaar ligt.

Patrijzen

Bij de patrijzen groot te beginnen bij de hanen. Alle vijf rastypische dieren waarvan de 1’F van de heer Ehlert er een klasse bovenuit stak. Een fraaie vertegenwoordiger van het ras die uitblonk op alle onderdelen. Zelf heb ik niet overwogen deze haan voor te brengen voor een U om reden dat de borstbelijning nog afgeronder naar voren kan. Maar aan de andere kant is het feit dat een hoofdereprijsjury toch kiest voor opwaardering van deze haan, de mooiste er wel uitgehaald is.
Bij de hennen de heer Harry ter Huurne weer de winnaar. Een fraaie hen qua type, bouw grondkleur, pepering en overige onderdelen. Van Harry zijn we al jaren gewend aan de fraaie vogels uit zijn stam die hij succesvol showt.

Geelpatrijs

Ook in deze kleine klasse bij de hanen een dikke F van Henk Enserink. Nog even overwogen deze de mooiste van de keuring te maken ( net als de F zilverpatrijshaan waar ik nog op terug kom) maar hij is net wat fijner van bouw en iets korter van rug dan de winnende patrijshaan. De hennen een ZG en G van doorzetter W. Molenveld, hier kunnen echt meer schouders op en dijen onder. Kopje wat breder en korter en dat kan ook optisch door wat meer kinlellen.

Blauwpatrijzen

De blauwpatrijshaan stond te horizontaal en is te zwaar van bouw.
De hennen vond ik ZG qua kleur want ze vertoonden pepering en dat is al heel wat. Blauwpatrijs hennen fokken is een onmogelijke opgave want de grondkleur zou hetzelfde ( iets lichter) moeten zijn als bij patrijs en dan met blauwe pepering. Dat de heren H. Enserink en W. Molenveld hier trouw mee doorworstelen verdiend alle waardering.

Witpatrijs

Twee F hennen die voor elkaar weinig onderdeden. Knap werk van H. Enserink die deze kleurslag in hoge uniforme kwaliteit weet te exposeren.

Zilverpatrijs

De grootste klasse; 31 vogels. Bij de hanen 3x een F en dat is best veel op 24 dieren. De toppers blonken uit in Type, bouw en in het oog springend witte ( blanke) schouders en fraaie hals en zadel tekening. Laten we nou stoppen met zeuren over dat het niet hoeft of kan want je zag op de Noordshow dat intensieve hals en zadeltekening bij de mooiste gewoon uitstekend aanwezig was en is.
Een aantal dieren is een U oogkleur gegeven, dus ook hier een teken dat het kan en het fokmateriaal er is. Uiteindelijk gekozen voor de haan van de heer Ehlert die net iets beter was in het type en stelling. Mooie brede schouders en op de meeste onderdelen een dikke F.
De hennen; hier zat ook wat mindere kwaliteit tussen zoals in bovenstaande in leiding al aan gegeven. De eerste en tweede F van de heren Ehlert en Enserink sprongen er echt uit in type en vooral grondkleur en pepering. Veel hennen waren te donker met een grove pepering en niet egaal kleurige zalmkleurige borst.
Resumerend; een prettige keuring met veel kwaliteit en onderscheid.
Let vooral ook op details als bij de zilverpatrijshennen gewenste witte bevedering op de koppen en in het algemeen kinlellen die vlak en strak onder keel en snavel zitten. De kop oogt korter en het is bovendien een raseigenschap. Het ontbreken van kinlellen is relatief nu nog mild beoordeeld met 1 punt aftrek maar dat blijft ondergetekende niet doen in de toekomst.
Mannen aan het werk, maak er wat moois van komend fokseizoen!
Conno Vlaardingerbroek.